Αρχικά γραμμένο από τον Roberto Motta και δημοσιευμένο στο velocetoday.com , αναπαραγωγή κατόπιν αδείας
Τροποποίηση κειμένου από: Άγγελος Φωτσεινός, μετάφραση από: Βαγγέλης Κελεμένης

Παρόλο που πολλοί δεν την έχουν καν ακούσει, η Alfa Romeo 177 είναι ένα από τα πιο σημαντικά μονοθέσια στη μακρά ιστορία της Alfa Romeo στους αγώνες.

Οι ακάλυπτοι τροχοί και το ανοιχτό cockpit (open-wheel and open-cockpit series) αποτελούν, κατά γενική ομολογία, τα πλέον ευδιάκριτα και θεμελιώδη γνωρίσματα που ξεχωρίζουν ένα μονοθέσιο τύπου Formula από ένα πρωτότυπο των αγώνων αντοχής.

Τα μονοθέσια της McLaren συγκαταλέγονται διαχρονικά στα πιο όμορφα από πλευράς livery – με πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα τα ερυθρόλευκα μονοθέσια της εποχής Marlboro (1974-1996) και τα ''ασημί βέλη'' της εποχής West McLaren Mercedes (1997-2005).

Σίγουρα όλος ο κόσμος παραξενεύτηκε ή ακόμα και γέλασε όταν οι μηχανικοί τις Williams στην αλλαγή ελαστικών του Valtteri Bottas στο GP Βελγίου το 2015, τοποθέτησαν τρία ελαστικά μαλακής και ένα μεσαίας γόμας.

Στο τέλος του 1992 η Honda αποφάσισε να αποχωρήσει από την Formula 1, τελειώνοντας έτσι την συνεργασία της με την McLaren έπειτα από 5 χρόνια, σε μια άκρως πετυχημένη πορεία σαν κατασκευαστής κινητήρων.

Ο Βρετανός Harvey Postlethwaite είναι αυτός που έφερε το ανασηκωμένο ρύγχος στην Formula 1 το 1990 με την Tyrrell 019, ένα εξαιρετικό μονοθέσιο με περίεργη αεροδυναμική για την εποχή του.

H Tyrrell 020 σχεδιάστηκε από τους Βρετανούς Harvey Postlethwaite και George Ryton το 1991 και αγωνίστηκε την τριετία 1991 – 1993.

“Αν κάποιος μου έλεγε ότι μπορούσα να έχω τρεις ευχές, η πρώτη θα ήταν να εισέλθω στους αγώνες, η δεύτερη να φτάσω στη Formula 1, και η τρίτη να οδηγήσω για τη Ferrari…”

Το παρασκήνιο ήταν, είναι και θα είναι το ''αλατοπίπερο'' της Formula 1.

Η τελευταία φορά που κάποια ομάδα πίεσε για την συμμετοχή 3ου μονοθεσίου της στο πρωτάθλημα ήταν το 1993 και η ομάδα αυτή ήταν η McLaren.